Ciri-ciri Pelbagai Jenis Sarung Tangan Pakai

Sarung Tangan PE

1. Sarung Tangan Polivinil Klorida (PVC).

Sarung tangan PVC terutamanya diperbuat daripada polivinil klorida, dengan bahan tambahan kimia lain sebagai bahan tambahan, menawarkan sifat anti-statik.

Kelebihan:

Mudah dipakai: Permukaan licin dengan fleksibiliti sederhana, menjadikannya lebih mudah dan tahan lama daripada sarung tangan PE.

Rintangan air dan minyak: Prestasi kalis air dan kalis minyak yang sangat baik, digunakan secara meluas di dapur, salun dan industri perkhidmatan makanan untuk melindungi tangan daripada kelembapan dan gris.

Kelemahan:

Kebolehbiodegradan yang lemah: Kemesraan alam sekitar yang rendah, menyebabkan pencemaran.

Keanjalan rendah: Regangan berlebihan semasa haus boleh menjejaskan prestasi dan mengurangkan ketangkasan.

2. Sarung Tangan Nitril

Sarung tangan nitril diperbuat daripada getah nitril (NBR) dan berfungsi sebagai alternatif bagi mereka yang alah kepada susu getah. Kelebihan material mereka menjadikannya boleh digunakan secara meluas dalam kegunaan industri dan harian.

Kelebihan:

Hypoallergenic: Bebas daripada protein lateks, menjadikannya selamat untuk pengguna yang mempunyai alahan lateks. Biasa digunakan dalam industri perubatan, pemprosesan makanan, pembaikan mekanikal dan pembersihan.

Rintangan tusukan tinggi: Bahan lasak melindungi tangan daripada tusukan atau kecederaan semasa tugas mekanikal.

Rintangan kimia: Menyekat minyak, asid, alkali dan bahan menghakis lain dengan berkesan.

Ketahanan: Lebih tahan haus daripada sarung tangan pakai buang yang lain, mengurangkan keperluan penggantian yang kerap.

Kelemahan:

Keanjalan yang lebih rendah: Kurang padan bentuk berbanding sarung tangan lateks, mengehadkan ketepatan dalam pembedahan atau operasi yang halus.

Kos yang lebih tinggi: Perbelanjaan pengeluaran dan bahan yang kompleks menghasilkan harga yang lebih tinggi berbanding sarung tangan PVC atau PE.

3. Sarung Tangan Lateks

Diperbuat daripada getah asli yang diperoleh terutamanya dari Asia Tenggara (cth, Thailand, Malaysia), sarung tangan lateks adalah antara sarung tangan pakai buang terawal dan kekal digunakan secara meluas.

Kelebihan:

Keanjalan unggul: Snug fit sesuai untuk prosedur pembedahan atau tugas ketepatan seperti pengendalian elektronik.

Tahan koyak: Keanjalan yang tinggi mengurangkan risiko koyak, memanjangkan kebolehgunaan.

Kepekaan sentuhan: Ketepatan sentuhan yang sangat baik, digemari dalam pemulihan seni, kosmetik dan dandanan rambut.

Kelemahan:

Risiko alahan: Getah asli mengandungi protein lateks, mencetuskan tindak balas alahan pada sesetengah individu.

Rintangan minyak yang lemah: Mudah ditembusi dan rosak oleh minyak, tidak sesuai untuk persekitaran berminyak.

4. Sarung Tangan Polietilena (PE).

Sarung tangan PE, sejenis sarung tangan plastik, biasanya digunakan dalam perkhidmatan dan pemprosesan makanan.

Kelebihan:

Kos rendah: Pilihan paling menjimatkan untuk aplikasi berskala besar dan berisiko rendah seperti pengendalian makanan atau pembersihan asas.

Ringan dan telus: Nipis dan jelas, membolehkan pergerakan tangan mudah dilihat sambil mengekalkan penampilan yang kemas.

Selamat untuk sentuhan makanan: Stabil secara kimia dengan kerengsaan kulit yang minimum.

Kelemahan:

Keanjalan sifar: Kurang fleksibiliti, menjejaskan ketangkasan.

Perlindungan yang lemah: Bahan nipis mudah koyak, menawarkan perlindungan tangan yang minimum.